Γιατί να απλώσεις το χεράκι σου να πάρεις το τηλεκοντρόλ από τον καναπέ; Θα άπλωνες ποτέ το χέρι στο κλουβί της τίγρης να της πάρεις το ζουμερό κομμάτι κρέας; Θα έφταιγε μετά η τίγρη που θα ήσουν χωρίς χέρι; Γιατί να πάρεις την προέκταση τυο χεριού του άνδρα αυτόν τον έναν μήνα; Θέλεις να αλλάξεις κανάλι; ΑΣΕ ΚΑΤΩ ΤΟ ΖΟΥΜΕΡΟ ΜΑΣ ΚΡΕΑΣ.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΦΑΣΑΡΙΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ
Δε βάζουμε μουσική, δε χορεύουμε άσκοπα κοντά στην τηλεόραση, δεν μιλάμε φωναχτά στο τηλέφωνο διπλα στην τηλεόραση. Αυτό το «Καλά, αφού το βλέπεις, γιατί θέλεις να ακούς και περιγραφή;». Ξέρεις γυναίκα ποιος είναι ο Αλέκος ο Θεοφιλόπουλος; Αν ήξερες δε θα έλεγες ότι αρκεί να βλέπεις εικόνα. Ο καθαρός ήχος, η περιγραφή αλλά και η αίσθηση του γηπέδου είναι εξίσου συμαντικά με την εικόνα.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΝΙΖΟΥΜΕ ΕΞΟΔΟΥΣ (ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ)
Δεν κλείνουμε εισιτήρια για σινεμά, ταβέρνες, εξόδους γενικότερα, δεν κλείνουμε εκκλησία για γάμο, δεν προγραμματίζουμε τίποτα που θα τον κάνει να σηκωθεί από τον καναπέ και θα έρθει μαζί μας. Νιώστε λίγο. Όταν τελειώσει το Μουντιάλ ο καναπές θα χρειάζεται πέταγμα στα σκουπίδια αφού θα έχει κάνει μία τεράστια λακούβα στη θέση του και μία μυρωδιά που δε θα καταφέρετε ποτέ να διώξετε από τη μνήμη σας αν δεν τον πετάξετε.
Δεν υπάρχει λόγος να μαγειρέψετε κάτι «ελαφρύ» ή κάτι «υγιεινό» ή κάτι «να τσιμπήσουμε». Όχι, μην το κάνετε. Το Μουντιάλ είναι για να χτυπάει το κουδούνι λίγο πριν τη σέντρα και ο ντελιβεράς να ρωτάει αν ξεκίνησε, προσπαθώντας από την πόρτα να ξεκλέψει κάποιο πλάνο με μπάλα. Θα πηγαίνατε ποτέ σε γάμο και αντί για ρύζι να πετάτε φακές; Όχι, γιατί άλλη είναι η παράδοση. Ε γιατί να γ#μηθεί η παράδοση του Μουντιάλ για μερικά πιάτα;
Δεν έχουν όλοι οι άντρες θέματα με την γρουσουζιά, την γκαντεμιά ενός ματς και με το ακατάσχετο μπούρου μπούρου. Μιλούν εξάλλου πολύ βλέποντας αγώνες. Αλλά ποτέ δεν ΓΚΑΝΤΕΜΙΑΖΟΥΜΕ την ομάδα που έχει επιλέξει να υποστηρίζει ή τη διοργάνωση. «Θα χάσετε», «για 3 γκολ είστε», «λες να κοπεί το ρεύμα;», «λες να αναβληθεί το ματς λόγω εισβολής εξωγήινων δολοφόνων λάχανων;». Και μόνο που το ξεστομίσατε στο μυαλό του τού βάλατε ότι μπορεί να συμβεί. Ότι θα του χαλάσουν τα γούρια, ότι μπορεί να γίνει κάτι και να χάσει η ομάδα του ή ακόμα χειρότερα να μη δει το παιχνίδι.
Δεν τον στριμώχνουμε, δεν γινόμαστε αυτοκολλητάκι του, δεν χουχουλιάζουμε με κουβερτούλα γιατί το κλιματιστικό είναι στο τέρμα, δεν τον εμποδίζουμε να κινείται άνετα στον προσωπικό του χώρο – θρόνο του καναπέ. Οι άντρες θέλουν να κλωτσούν, να κουνάνε χέρια, να βρίζουν τον διαιτητή ή τον Μέσι που σέρνεται, να χτυπάνε το κεφάλι τους στον καναπέ, να δαγκώνουν μαξιλάρια, να χοροπηδάνε. Δεν γίνεται αυτό όταν τους έχουμε χωθεί στην αγκαλιά λες και είναι ο μάρσιπος και εμείς μωρά καγκουρό.
Εννοούμε στα 90 λεπτά του αγώνα, τις καθυστερήσεις, την παράταση και τα πέναλτι αν υπάρχουν. Και την απονομή στον Τελικό. Όλες τις άλλες ώρες εννοείται πως ναι. Εκτός αν μπορέσουμε χωροστατικά να βλέπει και να «παίζουμε μπαλίτσα» μαζί, παράλληλα.
Το έχει παράδοση να μας αγχώνει η Αργεντινή στις πρεμιέρες της και η σημερινή δεν ήταν εξαίρεση. Καλή αλλά όχι αποτελεσματική από τη μέση και πάνω, για τα πανηγύρια στην άμυνα, θα περάσει στον επόμενο γύρο, αλλά μετά τί? Αν αντιμετωπίσει ομάδες όπως Γερμανία και Ισπανία με τέτοια αμυντική λειτουργία, θα φάει αγγούρι όπως η Μπραζίλια στο προηγούμενο Μουντιάλ... Η αλήθεια είναι ότι δεν εκτέθηκε σήμερα σημαντικά, κυρίως γιατί είχε κλειστεί πίσω η Ισλανδία, η οποία σημειωτέον έκανε εξαιρετική δουλειά στο να μπλοκάρει και να απομονώσει όλα τα ατού των Αργεντινών στην επίθεση. Με μια άμυνα μπετόν-αρμέ, οι Ισλανδοί (που μετά την ισοφάριση άλλαξαν το 4-4-2 σε 4-5-1) δεν κινδύνεψαν ιδιαίτερα και είχαν το βαθμό στο τσεπάκι τους.
Σωστός ο Αργεντινός προπονητής σε γενικές γραμμές στις κινήσεις του, είχε ανεβάσει ψηλά τα εξτρέμ (Ντι Μαρία και Μέσα) από την αρχή για να διεμβολίσει, πλην όμως άφησε εντελώς απομονωμένο και καλά κλεισμένο από δύο αμυντικούς τον Αγκουέρο στην κορυφή της επίθεσης, ο οποίος μετά το γκολ δεν μπόρεσε να απελευθερωθεί ξανά από τα δεσμά του. Νομίζω ότι η αλλαγή του Ιγκουαΐν (σαν δεύτερο σέντερ φορ) άργησε να γίνει (83'), ενώ θα έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον 15 λεπτά νωρίτερα.
Τέλος, να πω ότι ο Μέσσι δεν ήταν καλός σήμερα. Πέρα απ' το χαμένο πέναλτι (η εκτέλεση του οποίου θύμιζε νηπιαγωγείο...), ο αρχηγός ήταν πολύ άστοχος σε όλα τα στημένα, δεν είχε καθόλου φαντασία και δημιουργικότητα και οι κάθετες πάσες του κόβονταν πανεύκολα από τα αμυντικά χαφ των Ισλανδών. Αν δεν υπήρχε και ο πανταχού-παρών Ματσεράνο ανεβασμένος στη μεσαία γραμμή, δεν ξέρω πόσο εύκολα θα μπορούσε να διατηρήσει την επιθετική πρωτοβουλία η Αργεντινή.
Το επόμενο παιχνίδι με Κροατία πλέον, θα είναι απ' ότι φαίνεται ζωής και θανάτου...
«Καλύτερα να πεθαίνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός» (Emiliano Zapata)
Χθες ήταν η ματσάρα Πορτογαλία - Ισπανία 3 - 3. Όλα τα είχε, γκολάρες, μεγάλους παίχτες. Τι ματσάρα! Στην κυριολεξία εδώ που τα λέμε ήταν Ρονάλντο - Ισπανία. Αλλά κι έτσι το ευχαριστηθήκαμε. Η Αργεντινή σήμερα δεν ήταν καλή. Θα μπορούσε όμως να κερδίσει εάν δεν έχανε το πέναλτυ ο Μέσι. Δυστυχώς, αν και είναι νωρίς, ούτε φέτος τον βλέπω να παίρνει την Εθνική Αργεντινής στις πλάτες του, όπως παλιά ο μέγας Μαραντόνα.
Τεράστια νίκη από το Μέχικο, ύστερα από μεγαλειώδη εμφάνιση. Οι Μεξικανοί επέβαλαν φρενήρη ρυθμό στο πρώτο μισάωρο και παίζοντας άριστα το 4-2-3-1 , κατάφεραν να γίνουν ιδιαίτερα απειλειτικοί στις κόντρα επιθέσεις, να σκοράρουν το γκολ και να προκαλούν συνέχεια πονοκέφαλο στη γερμανική άμυνα. Εάν είχαν πιο ποιοτικούς παίκτες στην κορυφή της επίθεσης, θα είχαν βάλει σίγουρα και δεύτερο γκολ.
Όπως ήταν φυσικό, ο συγκεκριμένος ρυθμός δεν μπορούσε να διατηρηθεί και στο δεύτερο ημίχρονο, με αποτέλεσμα η Γερμανία να τους κλείσει στα καρέ, να χάσει πολλές ευκαιρίες για ισοφάριση (είχε και 2 δοκάρια) και να αποκτήσει το παιχνίδι μεγάλο ενδιαφέρον. Οι Μεξικανοί είχαν δυο ευκαιρίες και στο β' ημίχρονο να τελειώσουν το παιχνίδι, αλλά λόγω έλλειψης ψυχραιμίας τις πέταξαν στα σκουπίδια.
Στο συγκεκριμένο όμιλο προβλέπεται να γίνει σφαγή και εκτιμώ ότι τα πάντα θα κριθούν την τελευταία αγωνιστική στις διαφορές τερμάτων.
«Καλύτερα να πεθαίνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός» (Emiliano Zapata)
Προβλέπεται ένα εκπληκτικό μουντιάλ χωρίς ξεκάθαρα φαβορί!
Βραζιλία - Γερμανία - Γαλλία - Ισπανία - Αργεντινή δείχνουν μέτριες σε σχέση με το παρελθόν.
Θα γίνει χαμός!
Όλες ψάχνετε έναν άντρα με αρχίδια.... Και μόλις τον βρείτε του τα ζαλίζετε!
Κουλ φλαι έχεις δίκιο δεν υπάρχουν φαβορί .Που ειναι αυτές οι μεγάλες ομάδες του παρελθόντος .Εχει κλείσει η ψαλίδα μεταξύ των ομάδων .Εγώ υποστηρίζω την Ισπανία και πιστεύω ότι έχει την καλύτερη ομάδα (ειδικά αυτή τριπλέτα ινιεστα ,ίσκο ,και το άλλο παιδί που παίζει στην Μάντσεστερ σιτυ ειναι οι καλύτεροι του Μουντιάλ ).Αν και πιστεύω ότι ειναι ακόμα αρχή .Θελω να τους δω στα νοκ αουτ .Η Ισπανία έχει ένα κακό έχει αφέλεια .Αυτο μπορεί να τους στοιχίσει
Αναμένω με ενδιαφέρον να δω με ποιο ευφάνταστο τρόπο θα πατώσουν φέτος τα λιοντάρια. Μέχρι στιγμής ακολουθούν την παράδοση 1_ 1 με την Τυνησία με αστείο πέναλτι χαχαχα
Μέχρι στιγμής μόνο το Ισπανία-Πορτογαλία απόλαυσα, τα άλλα ματς ήταν από μέτρια ως χάλια.
Μάλλον είμαι κακομαθημένος από το ελληνικό πρωτάθλημα...χαχαχαχα...
Μέχρι στιγμής μόνο το Ισπανία-Πορτογαλία απόλαυσα, τα άλλα ματς ήταν από μέτρια ως χάλια.
Μάλλον είμαι κακομαθημένος από το ελληνικό πρωτάθλημα...χαχαχαχα...
