Γνώρισα πολλούς άχρηστους κι ασπόνδυλους μαλάκες μέχρι τώρα στην ζωή μου αλλά τόσο σκατάδες
σαν κάποιους του αγοραίου σεξ (έτσι-να χτυπάει στο μάτι), δεν έτυχε ποτέ και πουθενά.
Ο φίλος "Αγαθοκλής" κι οι λοιποί ομόσταυλοι, δέχονται την ασέλγεια στα κουφάρια τους 🙁
και στέκονται απαθέστατοι σε πολλά. Ρε μπας κι είναι μαζόχες ; :think:
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; :think: θα τους ξαναμιλήσω μήπως συνέλθουν από τον λήθαργο
και ενεργοποιηθούν ως άνδρες.
Καλησπερίζω έναν σοβαρό αντμίν που γνωρίζει το σάιτ του. B)
Αγαθοκλής δεν υπάρχει ως όνομα, γι'αυτό και τα εισαγωγικά.
Υπάρχει ως πραγματικός φίλος. Τελευταία μου είπε μια ιστορία, με έναν τύπο που απ'ότι έχω διαπιστώσει
θέλει να επιβάλλει την δική του αλήθεια (αν ήταν έτσι οι αλήθειες...) :dipli: στους χώρους για να κάνει το κομμάτι του (;)
Δεν είναι ο μόνος. Είναι απλά άλλος ένας στην λίστα των πορωμένων.
Κακό δεν θα τον πω, μάλλον αψυχολόγητο που κάνει μαλακίες κι απέκτησε πολλούς εχθρούς.
Κρίμα. Κάποτε ήμασταν όλοι αγαπημένοι. Έστω λιγουλάκι. 🙁
Τώρα στα παπάρια μου κι εμένα. Ας γίνουν όλα ρημαδιό. :kaula:
Η ιστορία όμως αυτή ήρθε από επαγγελματία άρα και ελέγχεται ως αληθινή ή "πειραγμένη".
Είναι σε κόντρα πολλοί πελάτες μεταξύ τους, όπως κι αυτοί οι δυο.
Από τσακωμούς άλλο τίποτα μεταξύ διαφόρων. Σφαλιάρες, ροχάλες, δηλητήριο, βρισίδια, καρφώματα, σπιουνιές
ζήλειες, ξευτιλίκια, καραγκιοζιλίκια, ψέμματα, γελοιότητες, κλικαρίες, πουτανιές κι ότι άλλο θες καθημερινά. :xek:
Όπως στα γράφω ακριβώς. :sag:
Ο Αγαθοκλής ονομάστηκε έτσι γιατί είναι καλόψυχος κι απορώ με την υπομονή του.
Ενώ μπορεί να τα κάνει πουτάνα και να σηκωθεί να φύγει από το άσχημο κλίμα, κάθεται κι υπομένει. :whist:
Εδώ μέσα έχει άφθονο χώρο για να βγάλει τ'απωθημένα του αν θέλει παράλληλα με το χόμπυ του.
Τι στο διάολο; δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το πράγμα. Μάγια τους κάνουν κάποιοι; :think:
από την άλλη χαίρομαι που δεν φεύγει γιατί αποτελεί αγκάθι κι όσο να'ναι χαλάει σχέδια.
Εμένα στην πούτσα μου η κατάληξη μιας και βαρέθηκα να κάνω τον διαιτητή. B)
Ίσα ίσα που χαίρομαι κιόλας όταν λαμβάνω τα νέα της πιάτσας από τον Αγαθοκλή κι άλλους φίλους.
Πολύ γέλιο λέμε. Τα π.μ πολλών ξεχειλίζουν από δηλητήριο και σκατά.
Όταν ορισμένοι απορούν αν κάτι συμβαίνει, να ξέρουν ότι έστειλαν π.μ σε λάθος άνθρωπο. :xek:
Προσωπικά νιώθω ωραία εδώ, προσφέρω ότι μπορώ όταν βρίσκω χρόνο, έχω πολλά ακόμα να προσφέρω
αποδέχομαι ότι είμαι πολυλογάς ώρες ώρες, ίσως κι απότομος, δεν είμαι όμως απολυτος σαν κάτι μπάσταρδους :fing2:
δέχομαι τον καθέναν στα θέλω του έστω κι αν διαφωνώ και γενικώς γουστάρω το σάιτ σου ρε αντμίν.
Στόχος του θέματος είναι να δούμε τι "άντερα" έχουν αυτοί που το έπαιζαν άνετοι όταν σκυλόβριζαν άλλους :fing2:
αυτοί που έξυναν τ'αρχίδια τους επιλεκτικά σε διάφορα :fing2: ή αυτοί που άκουγαν μονόπλευρα τα γεγονότα.:fing2:
Να δούμε δηλαδή τις αντοχές τους αν δώσουν αφορμή και ξεσπάσει "αντάρτικο".
Κι όποτε θέλω το ξεκινώ και μόνος μου. Αφού κάποιοι είχαν ξεκινήσει μόνοι τους χωρίς λόγο
δικαιούμαι να κάνω το ίδιο κι εγώ. :axaxaxax
Επίσης εδώ δεν υπάρχει "γεφύρωμα" μεταξύ διαφόρων για να σβήνουν ποστ με τηλέφωνο
όσο κι αν το παίζουν αντίπαλοι. :fing2: Δεν είμαστε και μαλάκες. Τους παριστάνουμε.
Και στην κατηγορία call-girl γίνεται της πουτάνας από τσακωμούς αλλά σιγά μην περίμενες εμένα
να στο πω. :xek: Απλά επειδή σε αυτή την κατηγορία δεν έχουν έδρα τα κορίτσια όπως στα μπουρδέλα, στα στούντιο
και στα μασάζ, έχετε την τύχη να μην συναντιέστε ούτε και τυχαία αν δεν το θέλετε.
Λίγο το'χεις;
Σήμερα τελειώνοντας την εργασία μου, στρογγυλόκατσα με μια γυναίκα (μην ταράζεστε ορισμένοι) :xek:
σε κεντρικό καφενεδάκι της πλ.Βικτωρίας. Ώρα Ελλάδος 13.45.
Αφού την μπαλαμούτιασα ελαφρώς, την τάισα στο στόμα. :love:
Δεν την γαμάω, παρέα κάνουμε και της στέλνω καρδούλες στο facebook.
:xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek: :xek:
Απολαύσαμε έναν υπέροχο καφέ ενώ παράλληλα μου μιλούσε για διάφορα ευτράπελα της δουλειάς της.
Έγνεφα ναι σε ότι έλεγε διότι δεν βρήκα και κανέναν λόγο να διαφωνήσω.
Της έσκασα κι ένα ρουφηχτό γλωσσόφιλο από τα "γαλλικά" για να σταματήσει να μιλάει.
Ήλπιζα μήπως μας δει κανείς και κανένας "φίλος" κι ανέβουν οι μετοχές μου. B)
"Φίλοι" που γαμάνε μια φορά το τρίμηνο προσποιούμενοι τους γνώστες :xek:
ή "φίλοι" που δεν γαμάνε ποτέ αλλά σπέρνουν διχόνοιες. :xek:
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ;;; B)
Στην συνέχεια αφού χώρισαν οι δρόμοι μας, κατηφόρησα την οδό Πιπίνου και χτύπησα το κουδούνι
σε μια πολυκατοικία. Μια γυναικεία φωνή ρώτησε "ποιος". Απάντησα "εγώ".
Η πόρτα άνοιξε. Πως τα φέρνει η ζωή!
"πρώτος χαρά του βενζινά, γιατί έχει το δαιμόνιο
δεύτερος γράφει, μα με τικ γιατί είναι σκέτο όρνιο
ο τρίτος κάνει τον στραβό, γιατί είναι ευγενικός
ο τέταρτος φωνάζει, γαμώντας πλαγιαστός
Θα προσπεράσω αύριο την ώρα δωδεκάτη
από ένα που ξανάνοιξε, κουβέντα μου σπαθάτη
θα είμαι με μια γκόμενα άσχετη με το σπίτι
και θα σταθώ στην κορυφή, θα μοιάζω ίσως με δύτη..."
Κάποιοι λατρευτοί μου "φίλοι" που γνώρισα στο αγοραίο σεξ, δεν ήρθαν στο ραντεβού.
Τσάμπα με διαβάζουν; :think: κι όχι τίποτα άλλο...δεν έκανα και την μόστρα μου με το πιπίνι. :kaula:
Τσάμπα πήγε λοιπόν κομμωτήριο (με τα λεφτά τους). :xek:
"ωιμέ γλυκέ καημέ, σαν αετός πετούσα
και έφτασα στην ώρα μου, ρολόι σαν κρατούσα
πέντε λεπτά περίμενα, φυσούσε τ'αεράκι
γκρίνιαζε κιόλας το μωρό, τίναζε το μαλλάκι
σώπα λουλούδι του αγρού, την γλύκα σου μην χάνεις
λιγάκι ακόμη υπομονή, παρακαλώ να κάνεις
οι "φίλοι" μου μ'αρνήθηκαν, άχου τι δυστυχία
δεν εμφανίστηκε κανείς, θαρρώ μειονεξία
δίνω και γρίφο δεύτερο, πιστεύω πως μπορούνε
πάλι θα έρθω αγκαζέ, το νιώθω θα τον βρούνε
απόψε ώρα ένατη, στα Φυλιανά πορνεία
να'ρθούν σε κάποιο στην οδό, που δυο έχει ψηφία
ειν στα ζυγά τα νούμερα, μες στα πολλά απλωμένο
κανείς δεν πάει πια εκεί, γιατί είναι κλειδωμένο
το σφράγισαν μια εποχή, ουρλιάζανε οι δίπλα
εντός του είχε διάδρομο, που έπαιζε ως τρίπλα..."
Κάθε στιγμή που νιώθω το μίσος σας στο πρόσωπό μου, αισθάνομαι υπέροχα.
Λυτρωτικά.
Δεν θέλω να μου μιλήσετε ποτέ πια, πόσο μάλλον ωραία γιατί τότε με σφίγγει η καρδιά μου.
Όταν πεθάνω, θα γίνω φάντασμα που θα σας κωλοδακτυλιάζω, για να σκάτε από το κλανίδι.
Ελάτε, κάντε με λίγο σκουπίδι ακόμα. Τι φοβάστε; εμένα τον ανεξάρτητο;
όταν συμφωνείτε μαζί μου αρρωσταίνω. Μόνο το δηλητήριο σας με αναζωογωνεί.
Ακόμα κι η πιο δυνατή ευχαρίστηση, μοιάζει με άγλυκη καραμέλα για γέρους που ο δείκτης σακχάρου τους
αγγίζει τα επίπεδα κομπόστας. Μπροστά στους τόνους ηδονής που μου έχει προσφέρει το φαρμάκι σας
δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Διέλυσα πολλές κλίκες. Αρκετοί φίλοι δεν σας χωνεύουν.
Αισθάνομαι ότι πετώ στα ουράνια. Χύνω ακατάπαυστα. και σας ευχαριστώ.
Ας παραδεχτούμε την αλήθεια στωικά. Αποτύχατε κι η ζωή σας ξέρασε.
Θυμάμαι που καθόμασταν σε λιγδιασμένα παγκάκια και πίναμε καφέδες νερομπούρμπουλο.
Που σερνόμασταν σε καραβάνια για να γαμήσει ένας από τους μονίμως γνωστούς (φυσικά)
όσο άλλοι κρύβονταν μην δούμε που πάνε για να γλύψουν τα χυμένα μουνόχειλα που γαμούσαμε άλλοι πριν.
Τρώγαμε σουβλάκια με αρουραίους (κάτι σας θυμίζει αυτό έτσι; ).
Ναι, ναι...εγώ είχα βάλει το χέρι μου σε εκείνη την κριτική που σας έσπασε σαν κλαράκια.
Ο φίλος προσφέρθηκε φεύγοντας αφού σας απαξίωσε κι εγώ έβαλα την πινελιά μου.
Τον έκανα κι αυτόν σαν εμένα. Έχυσα το μυαλό του και του άλλαξα το dna για πάντα.
Στρατολογήθηκε να γαμάει γκόμενες και πουτάνες. Με ευγνωμονεί.
Έχω βοηθήσει κι άλλους φίλους. Θα πήξετε στις νάρκες να ξέρετε.
Όόόόόόόόόόλη την ώρα γκρινιάζατε όταν βρισκόμασταν για το πως είναι η μία και πως είναι η άλλη
από όσες γκόμενες περνούσαν εμπρός μας. Τα μούτρα σας τα έχετε δει;
όλο στην ρεμούλα και στα παρεάκια ήσασταν για να παρουσιάζετε τα πάντα όπως θέλετε.
Όόόόόόόόόόόλη μέρα κι όόόόόόόόόλη νύχτα (δυστυχώς κάποιες φορές κι αυτό) σας άκουγα να λέτε διαρκώς
τις ίδιες μαλακίες για τις πουτάνες. Τόσο λιγουριλίκι δεν έχω ξαναδεί ρε γκασμάδες.
Κι εγώ πάω στις πουτάνες αλλά δεν χτυπιέμαι στο μπλέντερ.
Τραβάτε ορισμένοι να παίξετε μεταξύ σας τις "κουμπάρες". Ξέρετε εσείς. Μην ντρέπεστε. Δεν είναι ντροπή.
Σας καταλαβαίνω όμως.
Αποκληροι της κοινωνίας που ονειρεύεστε έναν κόσμο μόνο με πουτάνες από εκδίκηση
στα λούκια που έχετε τραβήξει από γκόμενες και πονάτε ευαισθητούλια μου.
Ω, τι ηδονή!
Βγάζετε αφρούς όταν τις μοναχικές βραδιές στο γαμοκρέβατό σας ιδρώνετε κι απορείτε για ποιον λόγο
δεν σας πλησιάζει γυναίκα. Σας βασανίζουν οι ξανάστροφες καρπαζιές από τις γκόμενες
που σκάνε σαν χαστούκια στον ύπνο και στον ξύπνιο σας, έχοντας ματώσει το σβέρκο σας.
Εναντιώνεστε σε κάθε μορφής διασκέδαση γιατί νιώθετε μίσος για την αγορά που σας έχει
επιτυχώς ξεγραμμένους σαν άεργα ραμολί.
Φοβάστε να καθήστε κάπου μην πληρώσετε κουβέρ ή το νερό για να κάνετε την επανάστασή σας.
Όλο τον κόσμο μισείτε. Αποτύχατε ζώα.
Οι επαναστάσεις γίνονται σε νέες ηλικίες κι από ιδεολογία. Όχι από αντίδραση και μαλακία.
Από κοντά κι οι κωλόγεροι καμπουρορεκτιφιέδες με τα βιάγκρα να φουσκώνουν στις τσέπες.
Ακάποτοι κυνηγοί της φακής και υπέρμαχοι του θεαθήναι μήπως κι αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο
με το σπέρμα να εκτοξεύεται κι όχι να ρέει ταπεινά σε σταγόνες. Ναυάγια είστε.
Στοιβαγμένα σαν σωροί πτωμάτων στην πύλη για να μην μπει ο κανείς.
Δηλαδή ο εγώ. Νομίζετε ότι έχουμε τελειώσει; τώρα αρχίζουμε!
Μπορεί να σύρθηκα για άλλη μια φορά αλλά μίλησε η ψυχή του πρωταθλητή και ξανασηκώθηκα.
Κάποιοι άνθρωποι έχουμε στόχους κι οράματα. Δεν τα βρήκαμε όλα έτοιμα στην ζωή.
Φάτε γκάζωμα!
Και...
εσύ που με μέμφεσαι διαβάζοντας, θα σου απαντήσω κλασσικά!
Πάλι κανείς δεν ήρθε από τους "φίλους" μου για να με καμαρώσει!
Δεν θα τσακωνόμασταν. Να με καμαρώσουν ήθελα!
Πράττω ότι ακούω πως έκανα χωρίς να έχω κάνει.
Να κάνω και τον νταβά αν χρειαστεί. Όλα τα ρολάκια.
Άδικα φαίνεται ΓΥΡΙΖΩ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΙ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ, όπως πήρε τ'αυτί μου.
Αναξιόπιστη ή όχι η πηγή δεν αποδεικνύεται αλλά κάποια στιγμή θα λάμψει η αλήθεια.
Ίσως να μοιάζω στο φιλαράκι που ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ όπως πήρε τ'αυτί μου.
Ή στον πρίγκηπα ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ όπως πήρε τ'αυτί μου.
Μην ξεχάσω όμως τον ΕΚΤΡΩΣΑΚΙΑ που αυτό δεν το πήρε τ'αυτί μου.
Ούτε τον ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟ να ξεχάσω διότι ούτε αυτό πηρε τ'αυτί μου.
Και βέβαια μην ξεχάσω τον ΠΡΕΖΑΚΙΑ και τον ΜΠΕΚΡΗ που θα το κόψω αυτό τ'αυτί μου.
Την άλλη φορά είχαμε σύρραξη όταν μου όρισαν πολιτική πεποίθηση με μούσια και βουνά.
Φαίνεται δεν έπεισα. Είναι κάποια πράγματα στην ζωή που μένουν αδιαπραγμάτευτα.
Τώρα όμως δεν θα τσαντιστώ, μια φορά την πάτησα.
Όλα στην ώρα τους.
Στο μεταξύ ο Αρχαίος ρώτησε για άκυρο από ιερόδουλη που σπίκαρε ο αντμίν κι ο iccaros
αλλά όταν πηρε ισχυρή απάντηση στο νήμα "γκόμενα ή ιερόδουλη", ήπιε τ'αμίλητο νερό.
Ίσως ξανάρθει.
Για δημιουργία εντυπώσεων όλοι πρώτοι είστε, κάναν καλό δεν βλέπουμε!
Πόσο χρόνο χρειάζεστε για να οργανωθείτε όλοι μαζί; θα σας τον δώσω.
Και να θυμάστε ορισμένοι, ότι σας τα χώνω, όχι επειδή σας σιχαίνομαι εγώ
που σας λυπάμαι κι εσάς και το στυλάκι σας αλλά επειδή σας σιχαίνονται πολλοί.
Αυτή είναι κι η μόνη λύση του αληθινού γρίφου μάγκες μου!
Σήμερα "φίλοι" μου πήγα στην θάλασσα.
Να το δοκιμάζετε που και που. Όχι όλο μπουρδέλα.
Προσπαθείστε να ολοκληρωθείτε. Ποτέ δεν είναι αργά!
Πάω για νάνι. Αναμένω ι-μέιλ με τα παράπονα φίλων.
Δεν μπορώ να κλικάρω όπου κι όπου. Είμαι σεβάσμιος.
(κουράστηκα με την κωδικοποίηση, καλύτερα χειμαρώδη "σεντονάκια")
Εσείς οι μπουρδελάκηδες κουνάτε το ευτελές χαρτονόμισμα, παραμονεύοντας να κάνετε τους ξύπνιους.
Ζείτε κι αναπνέετε ακόμα με την "καραμέλα" ότι γαμάτε φθηνά αλλά ωραία.
Κάποτε και κάπως ίσχυε αυτό. Εδώ και καιρό η "καραμέλα", έχει λιώσει. Θα (και θα) τρώτε μπαζοτροφή ή φολοβιταμίνες.
Τον Aπρίλιο του 2012, το περιστατικό με την Ρωσίδα, είτε προπαγάνδα είτε όχι
(διότι πολλά ακούγονται λόγω των κυβερνοτρύκ), διέλυσε την τελευταία ουσιαστική δικαιολογία σας
που ήταν η όποια καλή παροχή στα μπουρδέλα. Η διαρκώς αυξανόμενη "στημένη" κρίση, έδιωξε και πολλές μουνάρες.
Τώρα πια στο "ψάξιμο" και με στανταράκια. Μεσοβέζικα πράγματα δηλαδή.
Παντού και πάντα η καταστροφή σε οτιδήποτε, αρχικά χτυπά τα χαμηλά στρώματα.
Συγκεκριμένα στην πορνεία, ξεκινά από τους "παρίες" μπουρδελάκηδες. Ήμουν ένας από εσάς.
Θεέ μου τι ρεζιλίκι! Μέχρι να φύγω εντελώς, θα νιώθω ξευτίλα.
Σας τα'λεγα εγώ ότι υπάρχουν κι οι γκόμενες και με κατηγορούσατε πορωμένα κτήνη.
Όμως...τα πνευματικά μου παιδιά, θα συνεχίσουν το έργο μου μέσα στο σπίτι σας, όσο εσείς πληγωμένοι
(άχου τα χρυσουλίνια μου) από γκόμενες και εντελώς ακοινώνητοι, θα έρπεστε στα μπουρδέλα!
Συνεχίστε να παρακαλάτε για λίγα λεπτά. Δικαίωμά σας και δικαίωμά μου να έχω γνώμη.
Δεν σας σταματά κανείς. Ανοικτοί οι δρόμοι. Εσείς ήσασταν που ενοχλούσασταν από τις αλήθειες.
Σάμπως από όσους γνώρισα, είδα ποτέ κανέναν σας με γκόμενα;
εμένα τουλάχιστον φίλοι, με έχουν δει με γκόμενα. Με μουνάρες γκόμενες, με μπάζα γκόμενες
και με πουτάνες γκόμενες. Θα βγάλω μέχρι και τράβελο γκόμενα για να σας γυρίζουν τ'αντερα.
Διότι σας γυρίζουν και το ξέρουμε καλά!
Αφού δεν βγαίνετε ρε ρετάλια στους δρόμους για καμάκι, ήρθαμε στο σπίτι σας, να σας νικήσουμε!
Και για όσο ακόμα θα είμαι στην κατηγορία αυτή θα περνάω καλά με λίγες και παράλληλα
θα αισθάνομαι ρεζίλης με αρκετά "έπιπλα" που αντιμετωπίζω!!!
OVERLAY!!!
Γκομενάκηδες - Μπουρδελάκηδες, άσσος από ημίχρονο!
Άρχοντας γκομενάκιας!
Άκαμπτος, ακάποτος, ακαπέλωτος, αμάσητος και χρονικά απεριόριστος!!!
Ποιος μπορεί αλήθεια να διαψεύσει έναν από εσάς; έστω υβρίδιο.
Μήπως νομίζετε ότι αν αδιαφορείτε με πούστικες δικαιολογίες, κάνετε κάτι;
Σωριαστείτε στις πόρτες μην μπει κανείς και σας παρτουζώσει όλους μαζί, γιατί από διάλογο
κι επιχειρήματα, δεν το έχετε. Ούτε οι νέοι ούτε κι οι κωλόγεροι.
Θεαθήναι της πούτσας είστε που το παίζετε γαμιάδες, σε "ελεγχόμενο" περιβάλλον.
Δικαιολογίες αλλού...
Τώρα πλησιάζει το endgame. Είναι ανούσιο να χαθεί κανείς, στη χρονική στιγμή ετούτη. Εδώ είμαι και βλέπω και ακούω, όμως δεν μιλάω, γιατί δεν είμαι σίγουρος αν εννοείς και εμένα. Αποκλείεται να εννοείς κι εμένα κι ας με αναφέρεις κάπου εδώ. Αυτά που γράφεις, δεν συνάδουν, με ό,τι έκανα εγώ. Το χθες δεν είναι σήμερα, μήτε το αύριο χθες.
Κι ας με μισούν πολλοί. Εμένα ή ό,τι κάνω. Δεν με ακουμπάει τίποτε. Πολλοί προσπάθησαν να μου κάνουν πολλά, κανένα χτύπημα δεν με αποτελείωσε, όμως. Εγώ δεν μισώ κανέναν.
Αρχικά καλησπέρα, αφού δαπάνησες χρόνο να απαντήσεις αναλυτικά αλλού.
Δεν εννοώ εσένα διότι δεν σε γνωρίζω. Έτσι πιστεύω δηλαδή, διότι δεν γνωρίζω κανέναν από cg.
Κι αν καμιά φορά "τινάζομαι", είναι μόνο στον γραπτό λόγο και με διαφωνίες που είναι υγεία.
Από κοντά δεν τρέχει τίποτα.
Απευθύνομαι μόνο σε όσους γνωρίζω και που με έχουν ενοχλήσει σε πολλά θέματα.
Σε πραγματικούς ανθρώπους κι όχι σε άβαταρ.
Επανειλημμένως το έχουν κάνει. Τους το είχα πει. Θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα.
Δεν είμαι εκδικητικός για να μην αναλώνομαι, μα ξέρω το μέλλον.
Δεν χάνω σχεδόν ποτέ...αλλά κι όταν χάνω, φροντίζω να χάσουν κι οι μετέχοντες στο όποιο συμβάν.
Εγώ όμως θα ξαναγεννηθώ διότι έτσι δημιουργήθηκα.
Μου πήρε χρόνια να καταλάβω, πως ότι κι αν γράψω κι ότι κι αν πω, η αλήθεια είναι ότι μέσα μου
παραμένω αγνός, πότε λευκός και πότε μαύρος.
Tωρα έχω μαυρίσει. Αυτό δεν αφορά κανέναν από το αντάλτ.
Ήταν απορίας άξιο μέχρι που λύθηκε και κατάντησε ανάξιο.
Ένα στραπατσαρισμένο κι ανίκανο νερντάκι με κάτι ανέραστους καμπουρομπαφιάρηδες
έχουν στην υποταγή τους στον ίδιο καφενέ εδώ και χρόνια, τους ίδιους μαστιγωμένους πελάτες.
Οικειoθελώς και μάλιστα δεχόμενοι απροκάλυπτα σωρεία καρπαζιών.
Θα μπορούσαμε να ορίσουμε την όλη κατάσταση ως μουχλιασμένο κομμουνιστικό μοντέλο
της κομπλεξικής Σοβιετικής Ένωσης.
Αυτής που ο καπιταλισμός ξέσκισε την πατούρα της, ποτίζοντας το χώμα με αίμα και χύσια.
Οι οικονομικές επιστήμες απορούσαν για χρόνια, μέχρι που η ψυχιατρική έδωσε την απάντηση
του πως όλοι οι παραπάνω αποδέχονται τον βιασμό τους.
Αν κάποιος άνθρωπος δεν έχει ζωή, είτε νέος-είτε γέρος είναι, μέχρι και μαζόχας γίνεται
για να ξεφύγει της αλήθειας, παραδίδοντας εαυτόν στην Κ-Α-Τ-Α-Ν-Τ-Ι-Α!
Η αυτοδιάθεση των ιερόδουλων μοιάζει περισσότερο εφικτή κάποιων άλλων.
Τα χρόνια τρέχουν κι όσο τα κύτταρα ορισμένων, γερνούν από την θλίψη της αχρηστίας
εγώ πλέω σε πελάγη ευτυχίας.
Μωρή πουτάνα βροχή, μην δεις άνθρωπο να γαμάει τα γκομενάκια. Αμέσως να κουβαληθείς. :fing2:
Ευχαριστώ τον deep blue που χωρίς αυτόν, θα ήμουν απλό "παράσιτο" στις σκέψες των "φίλων" μου.
Τώρα είμαι "μικρόβιο". Άλλη ακουστική έχει το δεύτερο. Πιο χλιδάτη. B)
Μπορεί ως τρομοκρατημένες πουτάνες να μην με αφήνουν να τους "σφίξω" στην αγκαλιά μου
μέσω της γραφής μου αλλά τα πνευματικά μου παιδιά, αφυπνούν τις συνειδήσεις γύρω μας.
Φίλε deep blue, συνέχισε να σχεδιάζεις το μέλλον και να ρουφιανεύεις ακατάπαυστα . Με παλμό!
Γύρισε τον προβολέα σ'εμένα και αύξησε τα watt. :whist:
Βοηθάω κι εγώ από τις παρούσες επάλξεις.
Μπουρδελάκηδες...ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα όσων πληρώνουν για να γαμήσουν.
Ευτυχώς όμως...
Ευτυχώς που τουλάχιστον αποφεύγω το δεκάλεπτο της λιγούρας και της υποταγής...με την αξία μου! :kaula:
Ο αγώνας για την ολοκληρωτική φυγή της παρτόλας μου από τα λιδγιασμένα τσαρδιά, συνεχίζεται.
Αποστροφή, αηδία και εμετική διάθεση. Κοιτάζω τους cgάκηδες και σκέφτομαι ότι γαμάνε σαν άνθρωποι
κι όχι σαν μαιμούδες στο τσίρκο!
Βαρέθηκα τα μπουρδελοστανταράκια. Βαρέθηκα τα κουραδοημίμετρα.
Βαρέθηκα την κατάντια να ψάχνω τις καλές πουτάνες με τον φακό! Κάποτε ήταν καλά. Κάποτε! 🙁
Πόσο τίμιος αγωνιστής, βιοπαλαιστής και ήρωας μπορεί να είναι κάποιος
που μέμφεται την κατηγορία που ανήκει...μέχρι να φύγει. Ήμουν τυφλός και βρήκα το φως μου.
Τώρα μόνο γκόμενες. :kaula: Πουτάνες και μη (έτσι...να πονούν οι τραγικοί)
Μπουρδελάκιας...
Ο μόνος πορνοπελάτης που για να γράψει μια κριτική από ένα γαμήσι
χρειάζεται περισσότερο χρόνο κι από το ίδιο το γαμήσι!
Αν αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τι σκατά σημαίνει κατάντια;
Κάτι πήρε τ'αυτί μου ότι ο εθισμένος σε ουσίες "μεταμφιέστηκε" πάλι
ενώ ο αλκοόλας τα έχει χαμένα.
Στείλτε ι-μέιλ και θα τα πάρω μετά φίλοι μου (χωρίς εισαγωγικά).
Τα λέμε Φωκίωνος...πόσο άλλο να βοηθήσω;
Η ζωή του μπουρδελάκια συνδέεται με την μαμά του.
Οι περισσότεροι που γνώρισα, μένουν μαζί της για να τους φτιάχνει γιουβαρελάκια
και να τους φοράει τις κάλτσες.
Ας ρίξουν και μια παχιά όσο η μαμά θα τους φτιάχνει τον καφέ. 300 ετών μαμάκηδες.
Υπήρξαν στιγμές -άκρως εμετικές- όπου σε συγκεντρώσεις μαζί τους
βασίλευε το φαλάφελ του ενός ευρώ, η πορτοκαλάδα από κάποιο τεταρτοσμικό παντοπωλείο
και η σαλιάρα σαν απαραίτητο αξεσουάρ να κρέμεται από τον λαιμό τους
όταν συζητούσαν για πουτάνες. Αρκετοί εξ αυτών δεν δούλεψαν/δούλευαν ποτέ
και σέρνονταν/σέρνονται σαν σκουλήκια στα μπουρδέλα μήπως τους χαμογελάσει γυναίκα.
Έστω πουτάνα!
Οι μπουρδελάκηδες μόλις συναντιόνταν μεταξύ τους, άρχιζαν να μιλούν με τις γνώριμες
κι ηλίθιες εκφράσεις καθυστερημένων, σχολιάζοντας το πόσο αρέσουν (εδώ γελάμε) στις πουτάνες.
Ποιες πουτάνες όμως; αυτές που γαμάνε, αααααααν τις γαμάνε ή και τους γαμάνε...για 10 λεπτά.
Αυτή είναι η ουσία.
Τα στραπόνια όπως άκουγα στις συζητήσεις, έβρισκαν άριστη εφαρμογή στις ξεχειλωμένες κωλοτρυπίδες
ορισμένων εξ αυτών ενώ οι γκεοσάουνες καταλάγιαζαν τις περίεργες ορέξεις τους.
Γνωστά αυτά και μάλιστα τα συζητούσαν μεταξύ τους. Είμαι πολύ καλός στις περιγραφές...όπως ξέρουμε.
Άπειροι τσακωμοί έτρεφαν τις μίζερες ζωές τους. Κι εμένα που με διαβάζετε, μου φέρθηκαν πολύ άσχημα
χωρίς ποτέ να τους επιτεθώ. Σήκωσαν μάλιστα και χέρι ορισμένοι. Λυγμ-λυγμ.
Ξέρω-ξέρω...είναι πικρή η αλήθεια αλλά τι να κάνουμε; είναι οδυνηρό να τους τα γράφει αυτά
κάποιος που ήταν μαζί τους και να μην μπορούν να τον διαψεύσουν.
Ας τους αφήσω προσωρινά να ξεραίνουν τις μύξες τους στο λιγδιασμένο πι-σι τους.
Έφυγα και γλύτωσα από αυτό το αποτυχημένο τσούρμο.
Αλλά δεν έχουμε τελειώσει...
Τώρα πια όλα έχουν αλλάξει. Τώρα δεν υπάρχει κανείς να σβήσει ποστ εδώ
χώρια που ποτέ δεν ξέρουμε πως τα φέρνει η ζωή έξω από το νετ.
Ας περιμένω την στιγμή λοιπόν που θα κάνει κίνηση ο πρώτος για να ισοπεδώσω τους φίλους του
κι έπειτα (μαρτυρικά) αυτόν. Ποιος θα πάρει την ευθύνη για τους υπόλοιπους;
ποιος θα είναι ο γενναίος;
οι πραγματικοί μου φίλοι, είναι καθισμένοι στο σβέρκο τους και με κρατούν ενήμερο.
