Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ήθελα να πάρω Βιολέτα ή Ειρήνη τις προάλλες, αλλά αν και "πράσινες" στο site τελικά δεν δούλευαν.
Μου πρότεινε ο δικός μου να δοκιμάσω την Λουίζα - μου είπε ότι κάνει και full service, οπότε είπα ΟΚ - μια που είχα όρεξη για κωλαράκι.
Λεπτομέρειες για τη Λουίζα στο: http://www.real-date.gr/index.cfm?action=date&sc=1&sc_id=7918

Κατ΄αρχή για πρώτη φορά υπήρξε καθυστέρηση στην άφιξη της κοπέλας. Μου είχε πει "σε μισή ώρα θα είναι εκεί", αλλά τελικά έκανε μια ολόκληρη ώρα - δηλαδή είχε μισή ώρα καθυστέρηση.
Αν και η απογευματινή νεροποντή δίνει δικαιολογία, το γράφω στα μείον γιατί 4 χρόνια που ψωνίζω από το εν λόγω ευαγές ίδρυμα, δεν είχα ποτέ καθυστέρηση πάνω από 5-10 λεπτά.

Η 19 Μαίων νεαρά είναι (κατά δήλωση της) ελληνοβουλγάρα - πατέρας από Γιάννενα, μάνα από Βουλγαρία.
Κατά δήλωση της πάντα, μεγάλωσε στα Γιάννενα, όπου τελείωσε και το δημοτικό.
Περισσότερα δε ρώτησα, αλλά τα ελληνικά της είναι σχεδόν τέλεια - άνετα θα μπορούσε να δηλώσει ελληνίδα.
Κατά δήλωση της επίσης: πρόσφατα ξεκίνησε τη δουλειά - έχει μόνο κάποιους μήνες στο κουρμπέτι.

Το πρόσωπο της είναι αρκετά έως πολύ καλό - δεν το δείχνει στις φώτο για να μην την εντοπίσουν γνωστοί. Ας πούμε ένα οκταράκι.
Ύψος λέει 1.70 και κάπου εκεί είναι Κορμί λεπτό με καλές αναλογίες, Ας πούμε ένα (αυστηρό) επταράκι.
Μικρό στήθος (Ν.1), με πολύ καλή ρόγα και θηλή. Καλό χρώμα και καλό μέγεθος.
Κωλαράκι να το πιείς στο ποτήρι.

Ξεκίνησε λίγο βιαστική την πεολειξία, αλλά την καθοδήγησα με αυστηρότητα και έστρωσε αμέσως.
Βαθύ δεν προσπάθησε καθόλου (δεν μπορούσε μου είπε), αλλά με λίγο φιλική επιμονή & αυστηρότητα έκανε τις αμυγδαλές της φίλες με το εργαλείο και "έμαθε" καλά το βαθύ αργό γλύψιμο χωρίς χεράκια.
Και ξέρει να κοιτάει πολύ καλά το πουτανί όταν γλύφει ...

Το κυρίως πιάτο είχε απ' όλα τα καλά σε πραγματικά πολλές & ποικίλες στάσεις, με πολύ καλή δική της συμμετοχή.
Αδυναμία της η μικρή ευλυγισία, μια που πόναγε όταν την παραζόριζα σε "περίεργες" στάσεις. Είχα πρόσφατες τις εμπειρίες από Βιολέτα και Ειρήνη που είναι κορίτσια-λάστιχο, αλλά η Λουίζα δεν είχε παρόμιες ικανότητες.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν φυσικά το κουλουράκι της από την ποιητική σουφρίτσα της.
Είχε αρχίσει από το πρώτο ντουζάκι που κάναμε παρέα να μου λέει: τώρα άρχισε να δίνει κωλαράκι, είναι μεγάλος (σικ) και πως θα τον χωρέσει η σουφρίτσα της - της είπα ότι θα πάμε μαλακά και αν πονέσει θα σταματήσω, οπότε αφού την προετοίμασα κατάλληλα με σαλάκι, δακτυλοσκοπήσεις κλπ, προχωρήσαμε κανονικά στην εκπόρθηση του "κάστρου".
Όλα καλά, ήταν όντως λίγο δουλεμένη και στενή η σουφρίτσα της, οπότε την απόλαυσα δεόντως.

Σημαντικό αρνητικό σημείο είναι ότι δεν δίνει φιλιά. Όχι βαθειά γλωσσόφιλα - καθόλου φιλιά στο στόμα. Παίζει με καλή τέχνη σε λαιμό, αυτιά, επιμένει στις ρόγες, κάνει καλό τσιμπούκι κλπ, αλλά φιλιά στο στόμα δεν θέλει.


Τα παζάρια και τους τιμοκαταλόγους τα έχω κόψει από καιρό - όλες οι κυρίες έρχονται δασκαλεμένες να μην μου κάνουν καμία κουβέντα για λεφτά - τα έχουμε ξαναπεί αυτά.
Μια που είχαμε και το κωλαράκι στο παιχνίδι, της άφησα 2 (πράσινα) κατοστάρικα και μόνο κολοτούμπες δεν έκανε.

Σαν συμπέρασμα: πέρασα αρκετά καλά, απόλαυσα τη σουφρίτσα της - μια που είμαι μεγάλος φαν της γυναικείας κωλοτρυπίδας - αλλά τελικά πάλι δεν ενθουσιάστηκα ρε παιδιά.
Τι να πω?