Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Παλιά συνάντηση με τη Νάνσυ. Μού ανοίγει την πόρτα, τη βλέπω και το αποφασίζω στη στιγμή. Άλλωστε για εκείνη πήγαινα. Μιλφ εντυπωσιακό, αν και τα γούστα μου είναι κάπως διαφορετικά. Μαύρο μαλλί, λευκό δέρμα, πολύ λεπτή. Ναζιάρικο στυλ. Είδα και τις άλλες δύο της βάρδιας και ανακοίνωσα την απόφαση μου. Ντούζ. Ήλθε. Ξεκίνημα με μασάζ, νορμάλ πράγματα. Κάποια στιγμή άρχισαν οι απαλότερες χειρομαλάξεις. Φραπές. Ήπια το γάλα μου. Καλαμάκι με σκούφο. Ανταπέδωσα την περιποίηση. Οι στροφές ανέβηκαν στο κόκκινο και οι κινητήρες κάηκαν. Στην αφιλόξενη μασαζοτάβλα μπριζόλιασμα γυρίζοντας για να ψηθεί από πάνω και από κάτω και από τις δυό πλευρές οι μπριζόλα. Μετά όρθιο και απλώσαμε στη συνέχεια τη μπριζόλα στον καναπέ για να γίνει καλά. Ε, όπως καταλαβαίνετε γκρεμίσαμε και κάψαμε το δωμάτιο. Στο τέλος τη ρώτησα: το περίμενες? και μού απαντάει ειλικρινέστατα όχι. Είπε και μια ατάκα που δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Χαζομιλήσαμε και λίγο πριν φύγω. Γειά σου ρε Νάνσυ! Φωτιά είμασταν!

Α dfk δεν έχει.