Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Καλώς ή κακώς, αν και διαβάζω τις ενταύθα δημοσιευμένες κρητικές, τελικά στην διαδικασία επιλογής παρεισφρέουν και άλλα κριτήρια επιλογής όπως π.χ. το πρόσωπο (μάτια, έκφραση, χαμόγελο κλπ).

Και επιτρέψτε μου εδώ μια παρένθεση. Ο θετικισμός και η τάση για ποσοτικοποίηση σε όλους τους κλάδους που αυτός επηρέασε, δέχθηκε σφοδρή κριτική σχεδόν από την αρχή. Ένα από τα προβληματικά σημεία του ρεύματος αυτού ήταν το γεγονός οτι δεν λάμβανε υπόψη (και πως θα μπορούσε άλλωστε) οτιδήποτε δεν μπορουσε να μετρηθεί. Τα ποσοτικά δεδομένα είναι καλά και χρήσιμα. Με αυτά κάνουμε στατιστικές, μελέτες και ίσως προβλέψεις. Αλλά μερικές φορές κυνηγώντας τα χάνουμε την ουσία. Μπορώ να δώσω πολλά παραδείγματα, αλλά να ένα επίκαιρο αυτές τις μέρες: "Ο Ντάισελμπλουμ σε έξαλλη κατάσταση έφυγε από την συνέντευξη τύπου" Σκεφθείτε να προσπαθούσαμε να βάλουμε βαθμό από 1 στο 10 για το πόσο έξαλλος ήταν όταν έφυγε. Εκτός του οτι δεν μπορούμε να έχουμε όλα τα δεδομένα (αρτηριακή πίεση, έκκριση ορμονών, στατιστικά δεδομένα που να δείχνουν πως φεύγει συνήθως από τις συνεντεύξεις τύπου, κλπ) το αποτέλεσμα θα ήταν να έχουμε χάσει την ουσία και το όποιο αισθητικό αποτέλεσμα έχει μια περιγραφή. Συν τον "τσακωμό" μεταξύ μας για το πόσοι έβαλαν 9 ενώ έπρεπε να βάλουν 7 αφού δεν πέσανε καντήλια. Εδώ λοιπόν στις κριτικές, κατά την γνώμη μου, προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τα ασυμβίβαστα μετρώντας τα μη μετρήσιμα. Εξ ου και οι οι τριβές που παρουσιάστηκαν στο φόρουμ περί βαθμολογίας κλπ. Κλείνω την παρένθεση.

Εν αρχή ην το τηλεφώνημα στο πρακτορείο. Συνεννόηση εύκολη, πολλές ώρες πριν την συνάντηση. Ζητήθηκε αυταρχικό το οποίο προσφέρεται ως έξτρα. Παρακαλώ να καταχωρηθεί αυτό στα πρακτικά γιατί θα το χρειαστούμε παρακάτω. Ευχαριστώ.
Η Στεφανία ήρθε ακριβώς στην ώρα της, ίσως και μερικά λεπτά νωρίτερα. Το πρώτο που είχα να παρατηρήσω ήταν οτι στο πρόσωπο κατά την γνώμη μου είναι πιο όμορφη απ' οτι στις φωτογραφίες. Δεν έχει τόσες γωνίες αν θέλετε. Αυτό την κάνει πιο συμπαθητική και νεότερη από αυτό που θα υπέθετε κανείς βλέποντας το site του πρακτορείου. Μετά τα... τυπικά, μπήκε για μπανάκι και σε 5 λεπτά ήταν έτοιμη να μπει στον αγώνα. Για την ακρίβεια, δεν κρατιόταν! Να πω εδώ ότι μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά και δεν υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας.
Αρχή με χαδάκια και φιλάκια. Η κοπέλα συμμετέχει και ανταποκρίνεται, δεν κάθεται απλά εκεί. Καθώς περνάμε νοτίως του λαιμού της, συναντάμε τατουάζ εντόνως κεχρωσμένον (βλ. φωτογραφίες για ακριβή τοποθεσία), το οποίο εμένα να σας πω μου άρεσε. Στήθος πολύ απαλό, δεν θα το έλεγα 'πεσμένο', και υπέροχα λευκό. Συνεχίζοντας νοτιότερα φτάνουμε στην κοιλίτσα της. Έχει λίγη κοιλίτσα, όχι όμως του στυλ 'είναι παχιά' άλλα μάλλον του στυλ 'είναι αγύμναστη'. Όπως επίσης και το φάρδος των γοφών. Βέβαια, όταν είναι στα τέσσερα, ούτε την κοιλίτσα βλέπεις και μάλλον θες να την ευχαριστήσεις που έχει φτιάξει τέτοιο... πάτο, για να χρησιμοποιήσω την επιστημονική ορολογία. Για όσους βιαστούν να φωνάξουν 'απάτη οι φωτογραφίες' να πω εδώ πως οι συγκεκριμμένες φώτο, τραβηγμένες σε αυτές τις γωνίες, κατά την άποψη μου, απηχούν την πραγματικότητα και η όποια τυχόν χρήση photoshop έχει περισσότερο σκοπό την αισθητική βελτίωση της φωτογραφίας παρά του μοντέλου. (Την επόμενη φορά που θα δείτε φωτογραφία πολιτικού με το πηγούνι ακουμπισμένο στο χέρι να ξέρετε ότι πίσω από το χέρι 99% κρύβεται ένα προγούλι). Νοτιότερα λοιπόν της κοιλιακής χώρας, έμεινα αρκετή ώρα. Αν και όχι ακριβώς φρεσκοξυρισμένη ("είσαι και αξούριστη" "έτυχε σήμερις") ήταν καθαρή και δεκτική ακόμη και όταν ήρθε για επίσκεψη ο κ. δάκτυλο.
Αφού ολοκλήρωσα την εξερεύνηση στο νοτιότερο άκρο (πρέπει να έφαγα και λίγη από την μοκέτα), της θύμισα ότι είχα ζητήσει και αυταρχικό (έξτρα). Δυστυχώς όμως είχε έρθει χωρίς τα εργαλεία της δουλειάς καθώς δεν τις τα είχαν στείλει από το πρακτορείο. Το οποίο, εκτός από τα ερωτήματα που εγείρει για το ίδιο το πρακτορείο (λόγος για τον οποίο έβαλα 'μέτρια' συμπεριφορά πρακτορείου), με αναγκάζει να πω εδώ ότι υπάρχει μια πολύ λανθασμένη εντύπωση για το τι είναι το 'αυταρχικό' και για το τι πουλάνε ως τέτοιο τα πρακτορεία και οι εργάτριες. Το αυταρχικό δεν είναι σώνει και καλά η... από πίσω ανταπόδοση στον πελάτη. Μπορεί να περιλαμβάνει και αυτό αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ενα ολόκληρο παιχνίδι με το μυαλό οσο και με το σώμα. Τέλος πάντων, η κοπέλα είχε κάθε καλή διάθεση να καλύψει το κενό και να βοηθήσει να περάσω καλά.
Και εδώ φτάνω στη λέξη κλειδί γι' απόψε. Διάθεση. Η διάθεση της (πείτε το συμμετοχή αν θέλετε) ήταν το κάτι άλλο. Ήταν ασταμάτητη. Να κάνει οτι της ζητάς. Να κάνει και άλλα που δεν τα είχες ζητήσει. Άσε το άλλο. Βρε μανία να θέλει να τελειώσω και δεύτερη φορά. Εκεί, να προσπαθεί. Σιγά μην μπορούσα εγώ στο ένα εικοσάλεπτο που είχε μείνει να κάνω κάτι. Και δωσ' του αυτή.
Θα προσθέσω ότι είμαι μάλλον αυτό που λέτε εσείς "αγαπουλης" αν έχω καταλάβει σωστά τον ορισμό. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στο social time. Και σε αυτό τα πήγε πάρα πολύ καλά. Κουβεντούλα, αγκαλίτσα, χαδάκια, το πλήρες σετ. Όση ώρα δεν ήταν σκυμμένη από πάνω μου δηλαδή.
Ανακεφαλαιώνοντας, η κοπέλα σίγουρα δεν είναι η Ζωή Λάσκαρη. Άλλα ίσως αυτό να είναι και ο λόγος που τα πάει καλά σε όλους τους άλλους τομείς. Πέρα από αυτό όμως, εκείνο που θα ήθελα να μείνει ως το... ρεζουμέ αυτής της κριτικής είναι το πόσο υποκειμενικό είναι το 'άθλημα' μας. Αν και δεν έχω πολύ μεγάλες διαφορές με τις παρατηρήσεις του προηγούμενου συναδέλφου, διαφέρουμε πολύ στην αξιολόγηση και στα συμπεράσματα. Και κατά την γνώμη μου πάντα, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος.

Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.